december 2018 – Joost Proeft

Producent: Bernardus
Druif: chardonnay
Vintage: 2015
Prijs: €22,99
Te koop bij: Gall & Gall
Score: 9-

Achtergrond bij deze wijn

Amerikanen zijn geen Amerikanen als ze niet bij hoog en bij laag willen beweren dat de absolute topklasse van wat je ook kan bedenken ‘made in America’ is. Zo ook bij het prestigieuze luxegoed wijn. De drooglegging van Amerika in de jaren ’20 verwoestte de wijnbouw, maar in de jaren ’60 was het Californië waar het weer opbloeide. Inmiddels is deze staat goed voor 90% van de Amerikaanse wijnproductie, variërend van bulkproductie tot wereldklasse. Die wereldklasse werd verrassend getoond in 1976, toen Californische wijnen in een toonaangevende blinde proeverij wonnen van Franse vertegenwoordigers uit de bordeaux en bourgogne. De chardonnay van Bernardus kan zo in dit rijtje passen, en zich meten met full-bodied bourgognes zoals Meursault.

Review

Het voorkomen is elegant geel met een klein beetje stro, en niet geheel in lijn met het bombastische karakter van de wijn. In de neus veel groene kruidigheid, wat hout, het geheel is bijna een mediterraanse olijfboomgaard. Zelfs goed gekoeld heeft de wijn een sappige warmte, met een overdadig rijkelijk mondgevoel dat in deze tijd van het jaar doet denken aan een winterse sneeuwstorm. Waar je doorgaans aan alle kanten hoort dat deze wijn boterig is, vind ik het juist véél intenser naar olijfolie neigen – zo erg, dat je bijna gaat denken dat iemand er daadwerkelijk olijfolie doorheen heeft geklopt. Dat kruidige vetje is mooi gebalanceerd in een weelderig geheel met tijm, perzik, en wat vanille-banaan op de achtergrond. Met z’n rijke afdronk een wijn die je nog lang naproeft, en die je nog lang zal heugen.

Vond je dit leuk om te lezen en heb je interesse in wat ik nog meer over wijn te vertellen heb? Kijk dan eens bij de rest van mijn artikelen en volg me op facebook om op de hoogte te blijven van nieuwe artikelen!

Achtergrond bij deze wijn

Wijnbouw in Kroatië stamt al uit de tijd van de oude Grieken, maar is nooit zo’n groot wijnland geworden als Italië, Spanje of Frankrijk. Jammer, want ook hier maakt men prachtige rode en witte wijn. Met een focus op inheemse traditionele druiven valt Kroatië onder te verdelen in twee verschillende gebieden. Aan de kust ligt de focus op rijke rode wijnen in Italiaanse stijl, voornamelijk gemaakt van plavac. Deze wijnen zijn een mooi alternatief voor de liefhebber van primitivo en aglianico. Anderzijds wordt in het binnenland meer witte wijn gemaakt, in een fruitige frisse stijl. Hier is de druif grasevina het populairst, die ook bekend staat als welschriesling of ‘italian riesling’. Soms leidt dat tot verwarring, omdat deze druif niet gerelateerd is aan de Duitse riesling.

Review

De kleur in het glas geeft weinig weg, en is wat onpersoonlijk lichtgeel. Gelukkig doet het bouquet al wat meer, en begint een duidelijke frisheid op te komen met stuivende tonen van citrus en steenfruit. Ook lijkt dragon er bij vlagen tussen te ontdekken voor een lichte kruidige diepgang. In eerste instantie knisperend fris, maar geeft ook een apart romig mondgevoel. Dat zie je niet vaak bij witte wijn in deze prijsklasse, en trekt hem daarmee naar een niveau dat boven een makkelijke borrelwijn zit. Waar het fruitige zuurtje de boventoon voert, vind je in de afdronk ook een klein bittertje van ongeroosterde amandel. Het geheel doet denken aan een jonge Italiaanse Soave, gemaakt van garganega druiven. Concluderend is het zeker toegankelijk als frisse borrelwijn, maar ook erg smakelijk in wijn-spijs combinatie met lichte hapjes als parmaham en olijven, of bij een gebakken witvisje met pesto.